De groepsreis van 2013 was gepland als een reis naar het totaal onbekende van Macedonie, naar het uiterste zuid-oosten aan het meer van Dojran en op loopafstand van de Griekse grens waar alles nog ongerept en nog geen toerisme is. Zondagnacht 1 sept. even voor 12.00 uur 's nachts vertrokken we vanuit Vlissingen via Middelburg met een bomvolle bus richting Schiphol. Het inchecken en de controles verliepen vrij snel ondanks dat het vliegtuig van Arke Fly tot de laatste stoel bezet was.
Het was een heel rustige vlucht en 's morgens om ca. 08.00 uur landen we op het vliegveld van Ohrid, de grootste toeristenplaats van Macedonie in het uiterste westen van het land. Nadat alle koffers boven waren met z’n allen in de enigste grote bus van het land om onze reis voort te zetten want we hadden nog ca. 7 uur reizen te goed naar onze bestemming. Na een kleine twee uur rijden werd er een stop ingelast vlak bij de ingang van het Nationaal Park om gezamenlijk te genieten van een werkelijk weldadig overvloedig en heerlijk ontbijt waar iedereen van genoot na zo’n lange afstand te hebben afgelegd.
Na het ontbijt vervolgden we onze weg naar de eindbestemming maar iedereen was aangenaam verrast over de ongerepte schoonheid van het land wat alleen maar bestaat uit groene dichtbegroeide bergen met in de dalen veel fruitbomen, druivenvelden, tabaksvelden, groente en een beetje graanteelt. Toen we diep in de namiddag bij ons hotel arriveerden hadden velen een dipje want diverse kamers vertoonden nogal wat achterstallig onderhoud wat voor daar de gewoonste zaak was maar wij als verwend volkje konden dit niet erg waarderen maar nadat er twee mensen met een schroevendraaier op zak waren rondgegaan was het ergste leed weer achter de rug want de mooie eetzaal en het grote terras waarvan je het hele meer van Dojran kon overzien maakte veel goed, een werkelijk unieke locatie.
Het meer is ca. 9 x7 km en ligt 150 meter boven de zeespiegel en door het subtropisch klimaat is dit water ca. 23 graden, water van de bergen met een hoog jodium gehalte en lokaal bekend om de geneeskrachtige modder in het meer welke goed is voor het genezen van diverse ziektes zoals o.a.: reuma, artritis, bronchitis en astma. Er werd ook door velen van ons gebruik van gemaakt wat natuurlijk heel veel hilariteit te weeg bracht en vele grappen gingen langs het meer.
De avonden die we op het terras hebben doorgebracht met een heerlijke temperatuur waren zeer gezellig en ontspannend maar hoe kan het ook anders met prijzen voor drankjes die wij alleen herinneren uit onze kinderjaren. Er zijn diverse mooie excursies gemaakt zoals op woensdag, eerst naar Strumica waar we gezellig buiten een lunch hebben genuttigd met daarna een bezoek aan vrouwenklooster Veljusa met het oudste pelgrimkerkje van de Balkan uit de 11de eeuw maar wat nog in de originele staat is en ook het klooster Vadioca waar in de 11de eeuw 14.000 soldaten werden gevangen genomen en blind gemaakt door de Byzantijnen en naar hun koning werden terug gestuurd. Hierna gingen we naar een kerk met klooster aan de rand van Strumica waar we werden verwelkomt door de meeste bekende priester uit het zuid-oosten van het land. In de grote tuin van de kerk stonden stoelen voor onze gehele groep en nog vele hoogwaardigheidsbekleders uit het land waar de allerbekendste artiest van de Balkan: Jordan Mitev ca. 1,5 uur zijn muzikale talenten ten gehore heeft gebracht en onze reisleider een televisie interview werd afgenomen over de eerste indrukken van deze onbekende streek, de gehele opname met vele beelden van het schitterende muziekoptreden en van onze groep werd uitgebreid uitgezonden in het tv-journaal van de Macedonische televisie en zal worden gebruikt als een belangrijk onderdeel voor een promotiefilm over deze regio welke zal worden vertoond aan de Europese vliegmaatschappijen en de grote touroperators in het WTC te Amsterdam medio december dit jaar. Onze groep werd een schitterend diner aangeboden in de tuin van een groot hotel met een geweldige muzikale entertaiment en het was bijna nacht voor we in het hotel terug waren.
Vrijdag hebben we een excursie gemaakt naar de Stobi-area, het vroegere Mesopotanie waar de wijntraditie heel vroeger is ontstaan. De reis ging door de kloof van Demir Kapija waar de rivier Vardar zich door een kalkrug boort en bekend is van alle oorlogen omdat daar alle legers tot stilstand werden gebracht. Stobi is de naam van een stad uit de tijd 300 voor Christus en men is druk bezig met opgravingen en blootleggingen van hele stadsdelen uit die tijd en het is ongelooflijk wat er vanaf 1970 al aan het licht is gekomen aan waardevolle schitterende mozaieken, fresco’s en sculpturen. Na de rondleiding werden we uitgenodigd voor koffie en een rondleiding in de allernieuwste en modernste wijnfabriek ter wereld welke een investering van 28 miljoen heeft gekost en nu voor het eerst in bedrijf is, we waren allemaal aangenaam verrast om zoiets te zien in dit land. Hierna gingen we richting Popova Kula naar een oude wijnproducent die op een schitterende locatie was gelegen op een bergkam van waaruit men de hele wijnvallei kon overzien. We hebben hier van een heerlijk diner genoten met vele overheerlijke wijnen daarbij geserveerd met als slot een rondleiding door de productie afdeling. Alle excursies werden verzorgd door een Macedoniër die vloeiend Nederlands sprak en werkelijk alles over land en streek wist te vertellen.
Zaterdag zouden we een bezoek brengen aan de mooiste stad van Griekenland: Thessaloniki met ca. 1,8 miljoen inwoners maar we hadden pech want er ontstonden die morgen vele rellen en opstootjes tijdens een demonstratie in het centrum met gevechten tegen leger en politie en het centrum werd hermetisch afgesloten. Gelukkig wist onze gids via een sluiproute van bijna een uur in de oude stad te komen boven op de berg met een werkelijk spectaculair gezicht over de stad en de omgeving maar jammer dat we geen bezichtigingen konden doen in het centrum.
Zondagmorgen om 07.00 uur vertrokken we uit Dojran richting Ohrid met een overheerlijk ontbijt op dezelfde plaats als op de heenweg en gingen we naar het luxste hotel van Ohrid en hier werd voor iedereen duidelijk hoe groot het verschil kan worden in een land als er enige jaren toerisme komt maar ook de prijzen waren natuurlijk vele malen hoger en het afscheidsdiner werd een echt feest want er was ook een bus met Griekse leeftijdgenoten en de muziek was eigentlijk overbodig want het werd een echt zangfestijn Nederland-Griekenland, een gezelliger afscheid hadden we niet kunnen bedenken. Maandagmorgen werden we naar het vliegveld gebracht waarna we na een voorspoedige reis met een tussenlanding in Tirana weer op Schiphol zijn geland en we eind van de middag allemaal gezond maar een beetje vermoeid weer in Walcheren thuis kwamen. Een bijzonder enerverende reis, gekenmerkt door vele tegenstellingen van het land veroorzaakt door de inkomsten van het toerisme.
