Vrijdagmorgen 12 september vertrokken wij uit Vlissingen en Middelburg voor de 10-daagse vakantie naar Kroatië. Alhoewel het weer er niet al te best uit zag zat de stemming er direct in, een goede bus en koffie - thee en frisdranken werden voorzien van een kwinkslag, door bus-boy Ad prima verzorgd. Onze eerste dag ging richting Ingolstad naar het overnachtingshotel NH-Ambassador, een prestigieus hotel.
Vanwege regen en veel wegwerkzaamheden kwamen we toch een uur later aan dan gepland. Eigenlijk wel jammer want Ingolstad heeft een heel mooi oud centrum en is bekend vanwege de productie van luxe auto's van het merk Audi. De andere morgen na het ontbijt vertrokken we via München - Salzburg - Oostenrijk en Slovenië richting onze eindbestemming. De reis verliep goed met weinig oponthoud en wel veel regen onderweg. We waren zeer verrast bij de binnenkomst in Kroatië over de aangelegde snelwegen met vele lange tunnels en relatief weinig verkeer. Eind van de middag naderen we het eiland KRK en via de hoogste brug van het land reden we het eiland op. De brug is gebouwd in 1981, lengte is ruim 1300 mtr. en de hoogte is 85 mtr. boven de zeespiegel en is geheel van beton gemaakt. Het eland KRK ligt in de Kvearner-baai en heeft een sub-tropisch klimaat en is ca. 420 km2. Het eiland is zeer divers; de noord- en oostkant is ruw en rotsachtig en ligt zelfs plaatselijk tot ca. 100 mtr. boven de zeespiegel, de zuid en westkant is laag en groen. Onze bestemming was hotel Jadran in het stadje Njivice wat vroeger een vissersplaatsje was. Het hotel had een schitterende ligging, direct aan het water en alleen gescheiden door een wandelpromenade met vele winkeltjes en restaurantjes. Het hotel was vrij groot maar erg schoon met prima kamers en goed eten. Alleen als je s'avonds wat laat ging eten was het eten dikwijls al wat lauw geworden maar al met al een prima hotel. De dag na aankomst hadden we allemaal een vrije dag en het was na weken van regen en overstromingen een verademing dat die dag de zomer weer vol terug was en daar hebben we de gehele week van genoten. We hadden een programma gemaakt voor enkele excursies maar gezien het mooie weer en de vooruitzichten hebben we dit programma geheel veranderd. De maandag na de vrije dag besloten we een dagtrip te gaan maken met een houten kotter die daar als rondvaartboot was gestationeerd. Om 10.00 uur was de gehele ploeg aan boord en zetten we koers naar de noord-oostkant van het eiland waar we de imposante brug, 85 mtr. boven de zeespiegel vanaf het water konden bewonderen. Daarna zijn we een baai ingevaren vlak bij Omisalj waar we op een leuk terras aan het water van een fantastische lunch hebben genoten.
Ik heb nog nooit zoveel vis en vlees op één bord gezien en ik denk dat er niemand was die dit allemaal op kon. Na de lunch hebben we koers gezet naar het havenstadje Malinska, een heel leuk stadje met een brede boulevard. Om ca. 18.00 uur gingen we allemaal weer van boord na een prachtige mooie relaxte dag waar we allemaal van hebben genoten.
Dinsdagmorgen om 09.30 zat het hele gezelschap weer in de bus om na een korte rit een bezoek te brengen aan de hoofdplaats van het eiland: de gelijknamige stad: KRK. De stad KRK is de meest toeristische stad van het eiland en er lopen iedere dag vele duizenden mensen door dit leuke en gezellige stadje. KRK was vroeger een bekend vestingstadje en alle vestingsmuren en torens zijn geheel gerestaureerd zoals ook de straatjes en vele gebouwen. Na het bezoek aan KRK gingen we richting Vrbnik, de bekendste wijnstreek van het eiland waar we een bezoek brachten aan een wijnboer met proeverij. Het was volop oogst en de productie was in volle gang en kregen de nodige uitleg over het maken van wijnen, gedroogde ham en schapenkaas. Dit waren ook de ingrediënten van de lunch waarna we een rondleiding kregen naar het centrum van het stadje, gebouwd op een rots, 50 mtr. boven de zeespiegel. Het was het meeste aparte stadje wat ik ooit gezien heb, allemaal zeer smalle straatjes waar men alleen maar kon lopen en geen ander verkeer mogelijk was. Dit stadje is wereldberoemd vanwege de kleinste toegangspoort en ook het smalste straatje van de wereld. De mensen met brede schouders hadden echt problemen om dit straatje door te komen. Bijzonder interessant en ik denk dat de meesten dit niet snel zullen vergeten.
Woensdagmorgen gingen we met het hele gezelschap richting Pula, het uiterste puntje van Istrië naar het plaatje Fazana om een bezoek te brengen aan het eiland Brijuni. Brijuni is het grootste eiland van de Archipel voor de kust van Istrië en wereldbekend omdat dit eiland het buitenverblijf was van voormalig president Tito en hier al zijn gasten heeft ontvangen tijdens zijn regeerperiode.
Zo heeft ook onze voormalige vorstin koningin Juliana daar een staatsbezoek gebracht. Vanaf Fazana vertrekt ieder uur een ferryboot volgeladen met bezoekers, het gaat echter wel goed georganiseerd want iedereen heeft een ticket met daarop de vermelde tijd. Na een oversteek van ca. 20 minuten arriveerden we op het eiland waar we eerst een bezoek brachten aan het museum. In de parterre was een expositie van alle dieren die door ouderdom waren gestorven en zeer kunstig waren opgezet en welke allemaal op het eiland leefden, een klein deel van nature maar velen als geschenk gekregen bij de staatsbezoeken bij voormalig president Tito. Op de bovenverdieping de vele honderden foto,s van alle staatsbezoeken en bijzondere handelingen van de voormalige president. Na dit bezoek kwam onze trein voor de rondtoer over het eiland. Deze toer wordt de Safari-rit genoemd vanwege de vele inheemse diersoorten die daar in het wild rondlopen. Alleen de olifant liep niet vrij rond in het park. Een leuke toer van zo,n twee uur. Wat echter jammer was dat we het witte paleis met de enorme tuin niet mochten zien en ook niet de enorme grote botanische tuin. Het was al bijna donker voor we bij het hotel arriveerden voor ons diner. Voor donderdag was in principe een vrije dag gepland maar velen wilden graag nog meer van het eiland zien en zo ging tweederde van de groep donderdag morgen in de bus voor een eiland-toer met onbekende bestemming. We hebben als eerste een bezoek gebracht aan het stadje Punat, een heel leuk stadje met een enorme grote jachthaven met duizenden jachten. In de haven konden we opstappen op een watertaxi naar het eilandje Kosjlun voor een bezoek aan het oudste en nog enige bewoonde klooster van dit gebied. Na dit bezoek hebben we een rondtoer gemaakt langs het onherbergzame gebied aan de oostkant van het eiland, dwars door de wijnvelden en de natuur en zijn na een tip van een streekbewoonster gestopt bij het plaatsje Dobrinj. We moesten de bus parkeren aan de binnenzijde van een haarspeldbocht en daarna 500 mtr. lopen door het pittoreske plaatsje naar het centrum waar we op een heel leuk terras hebben genoten van de lekkerste droge ham en belegen schapenkaas terwijl de eigenaar kannen met wijn op de tafels plaatste met als laatste een rode dessertwijn wat zelfs diegenen die geen alcohol dronken toch in de verleiding kwamen te proeven. Ook was er vanuit het stadje een prachtig vergezicht over een groot deel van de Kvaernerbaai. Een verrassend leuke en gezellige dag.
De laatste dag op het eiland was bijna iedereen weer present voor een bezoek aan de stad Opatija. De heenrit hebben we gemaakt via de oude weg langs de baai en door Reijeka, een prachtige rit met vele vergezichten. Opatija is de meest bekende en mooiste stad van Kroatië, het is een soort Klein Wenen. Het is alleen al prachtig door deze stad te wandelen en de prachtige gebouwen te zien die deze stad zo kenmerken. Vele duizenden bezoekers komen hier dag in dag uit en deze stad is ook bijzonder populair bij de Nederlandse toeristen, vooral in de winter vanwege het milde klimaat en de vele kuuroorden welke de stad heeft.
Zaterdagmorgen was het vroeg ontbijten en daarna de koffers naar de bus maar bij ons vertrek was het gebeurd met het mooie weer en flinke plensregens kregen wij als afscheid welke tot ver in Slovenië duurden. Vanwege een groot ongeval hadden we echter ca. 2,5 uur vertraging opgelopen en het was al laat toen we in ons overnachtingshotel in Velburg aankwamen en we direct aan tafel gingen voor onze warme maaltijd. Hotel "Zur Post" is een nostalgisch hotel, het was vroeger een centrum voor de postkoetsen en diligences en is later omgetoverd als overnachtingshotel in de oude stijl van vroeger. Een van de leukste en gemoedelijkste overnachtingshotels op de route. Na een heerlijk ontbijt de andere morgen hebben we verder zonder hindernissen een goede thuisreis gehad waar we einde middag weer in Walcheren aankwamen.
Terugkijkend kunnen we stellen dat deze alternatieve reis één van de meeste leuke, verrassende en gezelligste reis is geweest die we in de boeken kunnen bijschrijven.
